Moet je horen

Morgen hebben we ons tweede Cotillion Dance (Cotillion Dance = bal in het hilton hotel) en guess what: IK PAS MIJN JURK NIET MEER. Die mooie groene die ik op mijn eindgala droeg. En nu zit ik hier, disndagavond half 11, in mijn galajurk mooi te zijn voor de laptop. Mijn galajurk die ik niet snotverdommenogaantoe niet dichtgeritst krijg. En als er iets deprimerender is dan de temperatuur hier, dan is het wel een jurk die ik drie maanden geleden nog wel aankon. Ik snap er geen sneeuwbal van; ik heb gerend en gedaan tot ik er bij neer viel, ik kan boter-kaas-en-eieren op mijn sixpackbuik en ik eet allemaal iel-dingen en nu ben ik opeens kogeltjerond. Hmpf. Mijn botten zijn zeker gegroeid. !@#$%^&*

Over rennen tot ik er bij neer val gesproken - ik moet eens een foto maken van mijn tenen. Ik heb dus paarse tenen omdat ik blaren onder mijn teennagels had van het rennen en die blaren werden bloed en dat bloed werd paars. Eetsmakelijk.

Vandaag heb ik ein-doh-luk geskied. ECHT geskied. Gecrosscountryskied. Ja, dan moet je voordat je naar buiten gaat je ski's waxen en dan hupseflups de sneeuw in. Ja, dacht ik, appeltje eitje, dat doe ik zo. En ik stap op mijn ski's en val om. !@#$%^&* Want crosscountryski's zijn - huh?! - ANDERS. Heel dun met rare puntjes en zo. En dan moet je jezelf om hoog hijsen met je ski-polen ipv lekker van boven naar beneden zoeven met de wind in mijn goudblonde haren en een tandpasta smile, want zo had ik het me voorgesteld. BLEEEGHHH. 2 uur lang door de sneeuw kruipen en toen had ik door dat als je je knieen buigt en voorover "hangt" het allemaal een stuk leuker is. Ghehehe. Ja, Pedro & ik lagen helemaal stuk want we zijn op zijn minst 87 x gevallen en nu hebben ze hier iets prachtigs ontworpen: de hug-a-tree-techniek. "When in doubt, hug a tree." Als je niet meer kunt stoppen, bespring een boom. Skien is niet alleen erg educatief ook maar lekker kinky dus. En toen we weer eenmaal in de bus zaten riep Pedro: "EEEMBER! How many times did you fall?" "None!" "Me too! High-five Embeeeer!" Goed voor ons ski-image, julliebegrijpenons.

En vandaag was een SNEEUWSTORM. Er is zo'n 6 feet sneeuw gevallen en ENG dat het was, we reden naar huis en we gleden van de berg af en overal waren auto's in het ravijn gekukeld en het was wit van de sneeuw. Dat was echt niet tof. Ja, kun je een beetje zout strooien op de wegen maar als er 20 cm per uur valt heeft dat weinig nut. Kut.

Afgelopen weekend had ik een sleepover bij Mariana en Nourhan en we gingen met alle exchangestudenten van East High, West High, Service High & Bartlett High naar de film. En dit theater is brillant; kaartje is 3 dollar, en dan bestel je een pizza ter grote van een reuzenrad en die word BEZORGD in de film. Oh, wat leuk!

Zaterdagochtend werd ik wakker gebeld door Nisa 9.15. "You awake Amber?" "No..." "Be ready in 20 minutes. We're going for breakfast." "I don't-" "See ya later!" Dus zat ik op mijn vrije zaterdag alweer om 10 uur verplicht omeletten met muffins met pannenkoeken met french toast met verse jus d'orange te eten at Wendy's. Mijn leven is verschrikkelijk. Daarna gingen we wandelen in de sneeuw en toen bevroren mijn tenen en zijn ze geamputeerd.

(...)

Geintje.

En oh ja, bijna vergeten. Vorige week ben ik ook naar mijn eerste wrestlingmatch geweest. En ik moet zeggen; je moet het eens voorstellen aan een klasje Nederlandse dudes, lekker stoeien in een badpak. Die zouden uit het raam springen van de schrik. Nee, de dudes hier deinzen nergens voor terug. Wrestling is het nieuwe football. Heel officieel allemaal en keibizar. En dan die scheidsrechter; die rolt gewoon mee over de mat om te zien hoeveel cm de een z'n ander z'n rug tegen de grond smasht. Ik heb me stuk gelachen. Werd niet gewaardeerd.

Ik ben trouwens net naar een Boys-scout-ceremonie geweest. Nog zo'n onverklaarbare, hysterisch grote sensatie; scouting. Weetikveelwat het is. Voor mij blijft het padvinderij. Anyways, een ceremonie in de kerk. Want de zoon van een vriendin van mijn hostmom werd gekroond tot Eagle-Scout wat heel bijzonder is want hij was 12 jaar en slechts 2% van alle padvindertjes is 12 jaar, de rest is ouder. Anyways, het duurt te lang om interessant te blijven. Die kerken zijn hier trouwens LELIJK. Men neme een CenterParks-bungalow-D-klasse en doopt deze om tot "kerk."

Had ik trouwens verteld over de trip naar Californie die we in Springbreak gaan maken & de trip naar Florida na de graduation?=) Doe ik het nu: in Springbreak gaan we naar California & na de graduation gaan we naar Florida. Niet jaloers worden, ik deed het niet expres.

Rare week geweest, na het nieuws van opa. Heb besloten om de 20uurvliegreis terug naar Nederland niet te maken maar ik denk veel aan jullie! Soms is het kut want dan wil ik gewoon heel even op mijn fiets springen en door barendrecht stom doen en nederlands praten en iedereen huggen. Gewoon heel eventjes maar alsjeblieft, 3 minuutjes, alsjeblieeeeeeeeeeft (ik geloof nog steeds in toverfee's).

That's all!

Bye-ology!